Vishwakarma Puja : বিশ্বকৰ্মা পূজা

Vishwakarma Puja: বিশ্বকৰ্মা পূজা বা বিশ্বকৰ্মা জয়ন্তী হিন্দু লোকসকলৰ এটা ধৰ্মীয় উৎসৱ। স্থাপত্য দেৱতা বিশ্বকৰ্মাৰ আশীৰ্বাদপুষ্ট হ’বলৈ বিশ্বকৰ্মা পূজা পালন কৰা হয়। বাবা বিশ্বকৰ্মাক বিশ্বৰ স্ৰষ্টা হিচাপে গণ্য কৰা হয়। তেওঁ কৃষ্ণ দেৱতাৰ ৰাজধানী দ্বাৰকা চহৰ নিৰ্মাণ কৰিছিল। ৰামায়ণত বৰ্ণনা কৰা লংকা চহৰকে ধৰি দেৱতাসকলৰ বাবে বহুতো কাল্পনিক অস্ত্ৰৰো তেওঁ সৃষ্টিকৰ্তা আছিল। পাণ্ডৱসকলৰ মায়া সভা, ৰামায়ণত উল্লেখ কৰা ব্ৰহ্মাৰ পুষ্পক ৰথ, দেৱতাসকলৰ চলাচলৰ বাবে বিভিন্ন বাহন, দেৱপুৰী আৰু বিষ্ণুৰ সুদৰ্শন চক্ৰ, শিৱৰ ত্ৰিশূল, কুবেৰাৰ অস্ত্ৰ, কাৰ্তিকৰ শক্তি ইন্দ্ৰৰ বজ্ৰপাত আদি বিশ্বকৰ্মাৰে সৃষ্টি। তেওঁ পুৰীৰ বিখ্যাত জগন্নাথ মূৰ্তিও নিৰ্মাণ কৰিছিল। বিশ্বকৰ্মাক স্বৰ্গীয় সূত্ৰধৰ বুলিও কোৱা হয়।

আন হিন্দু পূজাবোৰ চন্দ্ৰৰ গতিৰ দ্বাৰা নিৰ্ধাৰণ কৰা হয়।কিন্তু বিশ্বকৰ্মাৰ উপাসনাৰ সময়ত সূৰ্যৰ গতি প্ৰকৃতিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি নিৰ্ধাৰণ কৰা হয়। এই নিয়ম অনুসৰি সূৰ্য সিংহ ৰাশিৰ পৰা কন্যা ৰাশিত প্ৰৱেশ কৰিলে উত্তৰায়ণ আৰম্ভ হয়।বিশ্বাস অনুসৰি, এই সময়তে দেৱতাসকলে তেওঁলোকৰ টোপনিৰ পৰা সাৰ পাইছিল আৰু বিশ্বকৰ্মাৰ পূজা আৰম্ভ হৈছিল। 

হিন্দু বৰ্ষপঞ্জী অনুসৰি, বিশ্বকৰ্মা পূজাৰ দিনটো 'কন্যা সংক্ৰান্তি'ত পৰে।বিশ্বকৰ্মা পূজা সাধাৰণতে প্ৰতি বছৰে ১৬ ৰ পৰা ১৭ ছেপ্টেম্বৰৰ ভিতৰত পালন কৰা হয়। বাংলাদেশ, ভাৰত, অসম, উত্তৰ প্ৰদেশ, কৰ্ণাটক, পশ্চিম বংগ, বিহাৰ, ঝাৰখণ্ড, উৰিষ্যা আৰু ত্ৰিপুৰা ৰাজ্যত সৌৰ বৰ্ষপঞ্জী অনুসৰি অৰ্থাৎ ভাদ মাহৰ অন্তিম দিনটোত  বিশ্বকৰ্মা পূজা উদযাপন কৰা হয়। চুবুৰীয়া নেপালতো এই উৎসৱ উদযাপন কৰা হয়।

অৱশ্যে, কিছুমান অঞ্চলত গোবৰ্ধন পূজাৰ সৈতেও অৰ্থাৎ দিপাৱলীৰ এদিনৰ পিছত বিশ্বকৰ্মা পূজা উদযাপন কৰা হয়। বিশ্বকৰ্মা পূজা মুখ্যত কাৰখানা, উদ্যোগ আৰু ব্যৱসায়িক প্ৰতিষ্ঠানত উদযাপন কৰা হয়। এই সময়ত, দোকান বা ঔদ্যোগিক সংগঠনৰ সকলো শ্ৰমিক একেলগে এটা ঠাইত একত্ৰিত হৈ বিশ্বকৰ্মাৰ মূৰ্তি প্ৰতিষ্ঠা কৰি তেওঁক উপাসনা কৰে।

কেৱল অভিযন্তা আৰু স্থপতিবিদেই নহয়, সকলো ধৰণৰ শিল্পী, কাঠমিস্ত্ৰী, যান্ত্ৰিক, লোহাৰ, সোণোৱাল, ঔদ্যোগিক শ্ৰমিক, কাৰখানাৰ শ্ৰমিক, ৱেল্ডাৰ আৰু আন বহুতো বৃত্তিৰ সৈতে জড়িত লোকসকলেও এই দিনটোত বিশ্বকৰ্মাক উপাসনা কৰে। তেওঁলোকে এক উন্নত ভৱিষ্যতৰ বাবে, সুৰক্ষিত কামৰ পৰিস্থিতিৰ বাবে আৰু সৰ্বোপৰি তেওঁলোকৰ দক্ষতা বৃদ্ধি কৰি তেওঁলোকৰ নিজ নিজ ক্ষেত্ৰত সফলতাৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰে। আনহাতে, শ্ৰমিকসকলে বিভিন্ন যন্ত্ৰপাতিৰ মসৃণ সঞ্চালনৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰে। কেতিয়াবা শিল্পীসকলে বিশ্বকৰ্মাৰ নামত এই সঁজুলিবোৰ সমৰ্পণ কৰে আৰু সেই সময়ত সেইবোৰ ব্যৱহাৰ কৰাৰ পৰা বিৰত থাকে।