আয়তীৰ উৰুলিৰে নঙলামৰা ৰাইজে পাতিলে ভেকুলীৰ বিয়া...

ডিজিটেল সংবাদ,শিৱসাগৰ:  এতিয়া শাওণ মাহ ৷ অসমীয়া চহা কৃষিজীৱী ৰাইজ ব্যস্ত কৃষিপথাৰত ৷ এই ব্যস্ততাৰ সময়খিনিতে চিন্তিত হৈ পৰিছে চহা কৃষিজীৱী ৰাইজ,কিয়নো কৃষি পথাৰত পানীৰ অভাৱত শুকাইছে কৃষিপথাৰ ৷ অন্যহাতে প্ৰচণ্ড গৰমেও দহিছে ৰাইজক ৷

খৰাং বতৰে চিন্তিত কৰি তোলা চহা কৃষিজীৱী ৰাইজৰ বাবে বৰষুণ বিচাৰি শিৱসাগৰ বকতা নঙলামৰা ৰাইজ একত্ৰিত হৈ বকতা নঙলামৰাত অনুষ্ঠিত কৰিলে ভেকুলীৰ বিয়া ৷ পুৰণি লোকবিশ্বাস অনুসৰি ভেকুলী বিয়া পাতিলে বৰষুণ দিয়ে ৷ সেই পুৰণি লোকবিশ্বাস অনুসৰি বকতা নঙলামৰা বাসীয়ে পাতিলে ভেকুলী বিয়া ৷

কৃষিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় পানীৰ বাবে চহা কৃষিজীৱী ৰাইজে প্ৰায়েই প্ৰকৃতিৰ ওপৰতে নিৰ্ভৰ কৰিব লগা হয়। কেতিয়াবা খেতিৰ ভৰপকৰ সময়তো বতৰ খৰাং হয় আৰু পথাৰে চিৰাল ফাঁট দিয়ে। এনেকুৱা অনাবৃষ্টিৰ সময়তে মানুহে প্ৰকৃতিক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ কিছুমান লোকাচাৰ পালন কৰে। তেনে এক লোকাচাৰ ভিতৰত ভেকুলী বিয়া অন্যতম। 

শালিধানৰ খেতি আৰম্ভ কৰাৰ সময়ত বৰষুণ নহ’লে অসমৰ বিভিন্ন অঞ্চলৰ কৃষক সকলে ভেকুলী বিয়া অনুষ্ঠিত কৰা পৰিলক্ষিত হয় ৷ ভেকুলীৰ বিয়া প্ৰকৃততে ৰাজহুৱাভাৱে অনুষ্ঠিত হয় ৷ বিয়ালৈ ২/৩ দিন থাকোতেই দুটা খহুৱা ভেকুলী ধৰি এজনী কইনা আৰু এটাক দৰা পাতি মানুহ দুঘৰত থয়। 

মানুহৰ বিয়াৰ দৰে বিবাহ মণ্ডপ প্ৰস্তুত কৰে। তাৰ পাছত নিৰ্দিষ্ট কৰি থোৱা দিনটোত যথা নিয়মে পানী তুলি, কইনাক কলৰ দোলাৰে সজা দোলাত লৈ পেঁপা, ঢোল, তাল আদি বজাই গাঁও ফুৰায়। শেষত ভেকুলী কেইটা নদী বা পুখুৰীৰ পানীত এৰি দিয়ে।