- ভাস্কৰ নিলীমা
তুলি দিয়া মোক এটি কৰ্মঠ - কঠিন - তেজাল দুপৰীয়া
পাৰিবানে ভৰ দুপৰীয়াৰ বেলিটোক তোমাৰ সোঁ হাতেৰে ধৰি ৰাখিব ?
নহয় আবেলি, নহয় ৰজনী !
দোকমোকালিৰ পৰা ঘূৰি ঘূৰি আকৌ দুপৰীয়া ।
মোৰ পিতাইৰ সিৰ ওলোৱা হাতত ৰৈ যায়
হেজাৰ দুপৰীয়া !
আৰু পঢ়ক : কবিতা ১২৬/ উপহাৰ
