কবিতা/৬৪ উশাহবোৰ

কিশোৰ কুমাৰ কলিতা

আইৰ পৰা ধাৰলৈ লোৱা

কলিজাটো

উশাহবোৰ

পিতাইৰ পৰা ধাৰলৈ লোৱা

পুৱাৰ ৰ'দ

তেজৰ উষ্ণতা

হেৰাই যোৱাৰ বাটত

ক্ৰমশঃ দুৰ্লভ হৈ পৰিছে

ধাৰবোৰ.....

অস্ত আকাশ

ৰূপালী ৰঙৰ আবিৰ

পায়ো হেৰুওৱাৰ হুমুনিয়াহ

এন্ধাৰ এচুকত পৰি ৰয়

আধামৰা জোন

বেশ্যা হয় ভোকৰ ভাত

ক'ত সামৰি থম

খোজবোৰ

সপোনবোৰ........

তথাপিও আই আৰু পিতাই

উশাহবোৰ

জীৱনবোৰ.....