কিয় এই তেৰা-বেকা,মই কিন্তু চিধা...

মৃদুল কুমাৰ সন্দিকৈ

কি ঘটি আছে এইবোৰ ? এইবোৰ কথাত লাগি থকাৰ সময় জানো এয়া ? সস্তীয়া কথাবোৰ আমি এৰিবৰ হ’ল। আমাৰ কৰিব লগা বহুত আছে। সেইবোৰ কথা গুৰুত্ব নিদি এনেবোৰ কাম, কথাত গুৰুত্ব দিলে ক’ৰ পৰা জাতি উদ্ধাৰ হ’ব ?

কিহৰ ‘ল’ৰা ধেমালি মোক লৈ, কিয় ইমান টনা-টনি। কংগ্ৰেছ- বিজেপি মই কাকোৱেই ভালপোৱা নাছিলো। মই কেতিয়াবাই কৈ থৈছো সেইবোৰ কথা। অগপ, অজাপকে ধৰি কাৰ কথা কোৱা নাই মই। চবকে চিনি থৈছো। মোৰ চিধা কথা- বন্ধ কৰক এইবোৰ ৰাজনীতি। চব বেপাৰ। গাখীৰত বেপাৰ, গানত বেপাৰ... চৌদিশে কেৱল বেপাৰী।

মোৰ নতুন চিনেমা ৰৈ ৰৈ বিনালেত আছে এই ডাইলগ। যিটো সঁচা কথা। মই কোনো নেতা- মন্ত্ৰীক ভাল নাপাও। ৰাইজেই ৰজা। আৰ্টিষ্টৰ এটাই পলিটিক্স- সদায় ৰাইজৰ লগত, ৰজাৰ লগত নহয়। মই সুখী। ৰৈ ৰৈ বিনালেক মানুহে মৰম দিছে। 

অকল এইখন চিনেমাক মৰম দিলে নহ’ব। এইখনৰ দৰে আন চিনেমা চাবলৈ মানুহ ওলাই আহিব লাগিব। চৰকাৰৰ এটা চলচ্চিত্ৰ নীতিৰ কথা ইমান দিনে কৈ অহা হৈছে। ভাইমনদাহঁতে সেই নীতিৰ ড্ৰাফট বনায়ো দিছিল। কিয় নহ’ল ইমান দিনে কাৰ্যকৰী ?

চৰকাৰী চিষ্টেমটোত কিবা এটা গণ্ডোগল থাকে, ৰাইজে ঠিক কৰিব লাগিব সেইবোৰ। ভাল পালোহেঁতেন- অসমৰ প্ৰথমটো চিনেমা হল তেজপুৰৰ জোনাকীত ৰৈ ৰৈ বিনালে চলাব পৰা হ’লে। এই হলটো আমাৰ এটা ঐতিহ্যপূৰ্ণ হল। সেইটো ৰক্ষা কৰাৰ দায়িত্ব আমাৰ আৰু চৰকাৰৰ।

পাইৰেচীৰ কথা মই কৈ আহিছো। সেইটো বন্ধ কৰিব লাগিব। মোৰ আগৰখন চিনেমা মিছন চাইনাৰ সময়তো বহুতে হলৰ পৰাই ছচিয়েল মিডিয়াত লাইভ দি দিছিল। এইবোৰ কৰিব নাপায়। এইবোৰ কৰা মানে উদ্যোগটোক ক্ষতি কৰা।

ৰৈ ৰৈ বিনালে বনাবলৈ মই ৫কোটিৰো অধিক টকা মই ইনভেচ কৰিছো। অকল মইয়েই নহয়, মোৰ লগত শ্যমন্তক গৌতমো আছে। গৰিমাই শেষৰ ফালে বহু কষ্ট কৰিব লগা হ’ল। মই নথকাত গৰিমা, ৰাজেশ, ৰাহুলহঁতে মোৰ কামখিনি সম্পূৰ্ণ কৰিলে। মই অসমবাসীৰ ওচৰত কৃতজ্ঞ।

আমি এনে ভাল কামবোৰ কৰি যাব লাগে। মই থকা হ’লে চকীত নহয়, ছিৰিত বহি চিনেমাখন চালোহেঁতেন। ৰাহুলেতো কৈছেই সেই কথা। ৰাজ্যৰ ৮৫খন স্ক্ৰীণত ৬০০ দৰ্শনী, কম কথা নহয় এয়া। অসমৰ বাহিৰতো ৰৈ ৰৈ বিনালে মানুহে চাইছে। 

দেশৰ ৩৯খন চহৰত চলিছে চিনেমা। এনেকুৱা ভাল দিন আৰু আহিব। আমি খালী কষ্ট কৰিব লাগিব। ১৫ নৱেম্বৰত আমেৰিকা, অষ্ট্ৰেলিয়া, কানাডাতো ছবিখন মুক্তি দিয়াৰ কথা ভবা হৈছে। মোৰ শুভ কামনা আছে মই নাথাকিলেও। 

পুৱা ৪-২৫ বজাৰ পৰা চিনেমা চলিছে। মই কৈছিলো যে, দৌৰি দৌৰি যাম অসমীয়া চিনেমা চাম। এইটো ৰিফ্লেক্ট হৈছে আজি। মানুহবোৰ আবেগিক হৈ পৰা দেখি মোৰো বেয়া লাগিছে। মই কাষত থাকিব পৰা হ’লে ভাল আছিল। 

বাকী বেলেগ কথা নাই। মই চিধা কথা কোৱা মানুহ। মোৰ পাবলৈও নাই হেৰুৱাবলৈও নাই। মই জাতিটোৰ কথা চিন্তা কৰো। ঘেণ্টা আনৰ কথা মই খাতিৰ নকৰো। ৰজাৰ দৰে আছিলো, আছো, থাকিম। ৰাইজ এক হৈ থাকিব লাগে। ৰজাই সদায় ভাগ ভাগ কৰে। মনত ৰাখিব কথাষাৰ।

মোৰ দৃষ্টিত ভালটো ভাল, বেয়াটো বেয়া। মই মাজৰ মানুহ নহয়, মই চিধা মানুহ। দালাল বহুত আছে। মোৰ লগতে কত দালাল আছিল। মই চিনিও একো নক’লো। মোকনো তহতে কি কৰিব পাৰিবি ? মই ময়েই। মোক ঢুকি পাবলৈ সাতটা জনম লাগিব।

ন্যায়, ন্যায়, ন্যায়- মৃত্যুৰ পাছত কিহৰ ন্যায়। জীয়াই থাকোতেই ন্যায় দিব লাগে। তথাপিও ল’ৰাখিনি লাগি আছে, মোৰ মৃত্যুৰ ন্যায় বিচাৰি। সিহঁতকো কওঁ- ফেচবুকত ন্যায় বিচাৰিলেই ন্যায় নাহে, ন্যায় আজুৰি ল’ব লাগিব। ন্যায় দিবলৈ বাধ্য হ’ব লাগিব। ন্যায় মই দি আহিছো, মৰাৰ পাছতো দি যাম এনেকৈয়ে ন্যায়। 

এনেকৈয়ে বাৰু নক’লেহেঁতেন নে আজি জীয়াই থকা হ’লে জুবিন গাৰ্গে। তেওঁৰ অনুপস্থিতিত তেওঁৰ দৃষ্টিৰে কথাবোৰ ভাবিও ভাল লাগে। স্বাভিমানী মানুহজনে এনেকৈয়ে ভাবিছিল কথাবোৰ। কাৰো অপকাৰ আৰু অন্যায় নিবিচৰা মানুহ আছিল তেওঁ।