কবিতা ১১২/ প্ৰতীক্ষা

দীঘল বাটটো নিজান/ গছবোৰ ওখ নিজান নাছিল

author-image
Asomiya Pratidin
New Update
কবিতা ১১২/ প্ৰতীক্ষা

poem

মহেশ পাৰীক

Advertisment

দীঘল বাটটো নিজান

গছবোৰ ওখ নিজান নাছিল

আকাশখন ক’লা অকলশৰীয়া নাছিল

ঘাঁহবোৰ শুকান

হালধীয়া নাছিল।

দূৰৈত এটা আৰ্তনাদ

এখন ডেউকাৰ ধপধপনি

ঢিমিক-ঢামাককৈ নুমাই যোৱা

এটা চাকি

নিজৰ লগত কথা পাতিছিলো

কি কথা মনত নাই

কাৰোবালৈ অপেক্ষা কৰিছিলো

কালৈ নাজানো

আৰু এদিন বাটৰ চিনাকি কেকুঁৰিটোত

মই তোমাক হেৰুৱাই পেলাইছিলো

তেওঁকো হেৰুৱাই পেলাইছিলো

তেওঁ বা আছিল কোন...

assam assamese poem