অসম

কবিতা ৮/ জোনাকীৰ দৰে

asomiyapratidin

প্ৰয়াগ শইকীয়া

ৰাতিৰ শব্দবোৰ জিলিকি উঠে
জোনাকীৰ দৰে ৰাতিৰ শব্দবোৰ
মনে আন্ধাৰত সমুদ্ৰ মথে
ক্ষীৰ সমুদ্ৰৰ এই জোনটি যেন মোৰ
পুৰানৰ চাকি জেউতি চৰা
তিৰবিৰাই উঠে মায়াৰে নভ
ধুনীয়া তৰালি জীৱন ভৰা
আকাশত দেখোঁ শিৱৰে ঋষভ
ৰাতিৰ শব্দ পোহৰৰে ৰীতি
মায়াজোন মায়াজ্যোতিৰিঙ্গন
তৰাৰ মায়া জীৱনৰে গীতি
পোহৰৰে ভৰা প্ৰতিটি ক্ষণ
পুৰানৰ চাকি ৰাতি উজলে
আকাশত শব্দই ডেউকা মেলে

(ছেইক্সপীয়েৰ বা ইংৰাজী ৰমন্যাসিক ছনেটৰ আৰ্হিত লিখা